- Najlepsi przyjaciele. - Oczarowana klimatem fotografii Maggie powiedziała pierwsze, co się jej nasunęło. - Właśnie - przytaknął Ash i sięgnął po kolejne zdjęcie. - A to? Przedstawiało wychudzonego, bezdomnego psa grzebiącego w śmietniku. Na dalszym planie widać było mężczyznę przy samochodzie, składającego się do zwierzaka z dubeltówki. - Zastrzelił tego psa? - zawołała Maggie. Ash nie odpowiedział, zbyt zajęty przeglądaniem swoich prac. - Powiedz, że nie - nalegała Maggie. - Nie zastrzelił - uspokoił ją Ash i podsunął kolejną fotografię. - A tutaj, co widzisz? wysokie kary za zaśmiecanie plaż - Miłość matki - rzuciła Maggie bez zastanowienia. - Tylko tyle? - Kryje się w nim coś jeszcze? Ash odwrócił zdjęcie w swoją stronę. Któregoś poranka w niewielkiej dolince udało mu się zrobić z teleobiektywem zdjęcie łani z jelonkiem. Uchwycił akurat moment, kiedy matka obudziła się, podniosła łeb i zaczęła Kantor wymiany walut - wymogi formalne lizać swoje małe. Dla niego to zdjęcie uosabiało przede wszystkim spokój, doskonały spokój, który czasami można odnaleźć w przyrodzie. Ale Maggie widziała tu wyłącznie matczyną miłość. Wzruszył ramionami i odsunął zdjęcia. 64 - Mała usnęła - zauważył. - Widać znudziły ją moje prace. Maggie z uśmiechem wzięła Laurę na ręce. - Ruszę w drogę, dopóki śpi. - Kup wszystko, co może być ci potrzebne - mruknął. - Masz jakieś zamówienia? Ash uporządkował zdjęcia, przyjrzał się im po raz ostatni. - Trzeba to wysłać do mojego agenta - wskazał na te, które wybrał jako uzupełnienie albumu. - Mogę je wysłać. Daj mi tylko adres. - Nie. Pojadę z tobą. - Ash podjął błyskawiczną decyzję. - Jesteś pewien, że dasz radę? Ash skrzywił się. - Jestem pewien. To tylko kac i stłuczenia, poza tym nic mi nie jest. - Zamilkł na moment i uśmiechnął się przewrotnie. - Nie żebym się wstydził, ale wyjdź i pozwól Wysokość kary porządkowej w 2022 r. mi się ubrać. ROZDZIAŁ PIĄTY Ash dał Maggie godzinę, tylko godzinę, na zakupy. Zagroził nawet, że jeśli nie wróci na czas do samochodu, on odjedzie bez niej. O ile go znała, był gotów spełnić groźbę. Na szczęście w pierwszym sklepie, do którego weszła, udało się jej załatwić niemal wszystko: kupiła wózek, kołyskę, trzy wielkie torby ubranek dla niemowląt. Oczywiście nazwisko Tanner zrobiło swoje - ledwie je